W sierpniu 2020 r. Mija 5. rocznica rosyjskiego embarga na żywność. Z okazji tej małej rocznicy redaktorzy serwisu „Ya Nashla” przygotowali przegląd najlepszych serów, jakie rosyjscy sererzy nauczyli się produkować przez lata. Ranking obejmuje tylko najlepszych producentów działających ściśle według GOST: podstawą ich produktów jest naturalny zakwas i podpuszczka, wszystkie dodatkowe składniki również są pochodzenia naturalnego. Według smakoszy, niektóre odmiany rosyjskiej produkcji w niczym nie ustępują europejskim „krewnym”. Dzisiejsza recenzja opowie o nich szczegółowo i ze smakiem.
Zadowolony
Odmiany twarde
Najpopularniejsze i stabilne zapotrzebowanie ze względu na ich cechy. Po pierwsze są najbardziej „trwałe” ze wszystkich - przechowuje się je od 9 do 11 dni w lodówce, zawinięte w wilgotną szmatkę lub folię. Możesz zachować go na dłuższy czas, wkładając go do zamrażarki - zachowane zostaną całkowicie walory smakowe i jakościowe.
Drugi plus to wszechstronność. Z takim serem można zrobić kanapkę lub kanapkę na ciepło, napełnić ją makaronem, pizzą, a nawet ugotować z niej zupę - niuanse smakowe we wszystkich wariantach zachwycą smakoszy.
Najbardziej uczciwa ocena jakościowych twardych serów od rosyjskich producentów znajduje się tutaj.
Belper Knolle
Z wyglądu jej główki są bardzo podobne do trufli, co odpowiada ich nazwie („Knolle” w tłumaczeniu z języka niemieckiego - „trufle”). Tekstura się kruszy. Czosnek i świeżo zmielony czarny pieprz nadają jej ostry, pikantny smak z kwaskowymi nutami cytrusowymi. Belper Knolle jest krojony w sałatki ze świeżymi ziołami, dodawany do zup i makaronów.
Jednym z najlepszych producentów w Rosji jest Sobolev Syr, którego biuro i zakłady produkcyjne znajdują się w Jekaterynburgu.
Zalety:
- Niezapomniany smak i aromat.
Niedogodności:
- Średnia cena - 250 rubli. za 100 g.
Wino
Pikantny ser z nutami winnymi, czyli Udriaco, jest produkowany przez rosyjską fabrykę sera Istra Parmezan, której wyroby zdobyły dwa brązowe medale na międzynarodowym konkursie odbywającym się w Austrii w 2018 roku.
Technologia produkcji Udriaco powstała przypadkowo, podobnie jak wiele innych genialnych wynalazków ludzkości. Podczas I wojny światowej chłopi z włoskiej prowincji Treviso, próbując ratować zapasy żywności przed głodnymi żołnierzami austriackimi, ukryli ser w beczkach z ciastem winogronowym. Następnie zauważono, że doskonale zachowały się w takich warunkach i uzyskały piękny purpurowy kolor, ostry smak i aromat winogron.
Serbska receptura jest bardziej wyrafinowana: najpierw główki sera umieszcza się w świeżych czerwonych winogronach, a następnie przez chwilę „kąpie” w winie. Ser ma kremowo-biały kolor, ostry, z delikatnymi nutami winogronowymi i delikatnym aromatem szlachetnego wina. Technologia produkcji odmian win została z powodzeniem przyjęta przez rosyjskich producentów serów.
Zalety:
- Niezwykły smak i zapach;
- Czas leżakowania - do 60 dni.
Niedogodności:
- Do tej pory opanowano tylko włoską technologię produkcji - Udriaco.
Altaic
Odpowiednik bułgarskiego Kashkaval, bardziej pikantny i bogaty w porównaniu z pierwowzorem.Sp. Z oo „Tretyakovsky Butter Cheese Plant”, zlokalizowana w Ałtaju, jest jednym z wiodących producentów ostrego twardego sera.
Zalety:
- Niezwykły, bogaty smak;
- Jeden z najlepszych produktów o stosunku ceny do jakości w kategorii produktów budżetowych według Roskontrol;
- Zachowanie receptury i technologii produkcji.
Niedogodności:
- Nie trafia do sklepów sieciowych w Moskwie i regionie.
Nawiasem mówiąc, w Ałtaju, w mieście Barnauł, 8 września odbywa się coroczny Festiwal Sera, którego celem jest wsparcie ponad stuletnich tradycji serowarskich Ałtaju. Festiwal ma charakter międzynarodowy, mogą wziąć w nim udział wszyscy miłośnicy i producenci twardych serów.
Odmiany miękkie
Zawierają więcej płynów, mają znacznie większą zawartość tłuszczu, a okres dojrzewania krótszy niż w przypadku odmian twardych. Okres trwałości jest również krótszy - od 4 do 7 dni.
Burrata
„Młodszy brat” mozzarelli. Wytwarzany jest z mleka i śmietanki krowiej według włoskiej technologii przez firmę Cheese & Beer z miejscowości Korolyov w obwodzie moskiewskim.
Z zewnątrz przypomina mozzarellę, wewnątrz płynne nadzienie o kremowym smaku. Produkt nie jest dla tych, którzy są przyzwyczajeni do liczenia kalorii, 100 g tego przysmaku „waży” aż 350 kcal.
Wskazówka dla smakoszy: przed podaniem burrata lekko podgrzej. Aby podkreślić delikatny smak sera, użyj dojrzałych pomidorów i oliwy z oliwek z dodatkiem czosnku. Burratę trzeba pokroić tuż przed użyciem specjalnym nożem, ponieważ w środku znajduje się smaczny i zdrowy płyn. Jego pozostałości zbiera się kawałkiem świeżo upieczonego chleba.
Zalety:
- Może być spożywane jako samodzielne danie - bardzo satysfakcjonujące;
- Bogaty w retinol, fosfor, wapń.
Niedogodności:
- Mały okres trwałości: 1-2 dni;
- Średnia cena - 1800 rubli. za kg.
Bocconcini
Pochodzący z Neapolu. Głowy są małe, okrągłe, jak kulki. Smak jest kremowy, maślany. Tradycyjnie wytwarzane z mleka bawolego i krowiego. Wędzone kulki bocconcini są bardzo dobre. Są wytwarzane według oryginalnej włoskiej receptury w Mega-Master Cheese Factory.
Zalety:
- Pikantny smak;
- Włoska receptura produkcji.
Niedogodności:
- Mały rozmiar opakowania - 150 g.
Balykovy
Ser Balyk plastry sprzedawany jest w dwóch wersjach: wędzonej i marynowanej. Producent: Krasnogvardeisky Dairy Plant LLC. Obie opcje mogą ożywić talerz serów lub być po prostu przyjemną przekąską.
Zalety:
- Naturalny skład, bez E i pochodnych oleju palmowego;
- Dostępne w sklepach sieciowych.
Niedogodności:
- Średnia cena za 100 g - od 120 rubli.
Z pleśnią
Mega popularny niemiecki Dor Blue ma wielu „krewnych” o nie mniej interesujących i wyrafinowanych cechach smakowych. Szczegółowo o odmianach, które są z powodzeniem produkowane w Rosji.
ser Camembert
Gęsty, miękki, z cienką spleśniałą skórką. Utrzymuje swój kształt na talerzu i dosłownie „płynie” w ustach, otaczając język bogatym orzechowym smakiem. Można go zjeść ze świeżo upieczoną białą bagietką i popić młodym czerwonym winem.
Najlepszymi producentami camembertów w Rosji są producenci serów z kompleksu rolniczego Lefkadia. Wszystkie produkty powstają pod okiem zaproszonych specjalistów z Francji. Według Roskontrol jest to jedno z najlepszych gospodarstw z własną produkcją. Na terenie kompleksu rolniczego znajduje się gospodarstwo hodowlane, w którym hodowane są elitarne francuskie owce rasy mlecznej Lacon, z ich mleka produkowany jest ser.
Zalety:
- Produkty dostępne są w sklepach sieciowych;
- Zapewnienie jakości.
Niedogodności:
- Nie znaleziono.
Krzak
Francuski ser kozi ze szlachetną białą pleśnią. W pobliżu skórki jest gęstszy, ma ostry, ostry smak, bliżej środka jest miękki, o delikatnej konsystencji i otulającym kremowym smaku.
Smakoszom polecamy spróbować rosyjskiego „Byush of Lefkadia”, wytwarzanego w serowarni o tej samej nazwie.Producenci starannie opracowali recepturę tego arcydzieła gastronomii, utrzymując ją w najdrobniejszych niuansach.
Na uwagę zasługuje także „Kozia Kłoda” wykonana z koziego mleka z rosyjskiej mleczarni serów „Cosa Nostra”. Spleśniałą skórkę dodatkowo pokrywa warstwa popiołu spożywczego, który nadaje jej szczególny smak.
Zalety:
- Pikantny, niezwykły smak;
- Jedna z najsmaczniejszych i najzdrowszych odmian sera według Roskachestvo.
Niedogodności:
- Średnia cena za 300 g - od 900 rubli.
ser Rokfor
Młody ser jest kremowobiały z niebieskimi smugami pleśni. Postarzane - ciemnożółte, z niebieskawo-czarnymi "marmurkowymi" żyłkami, lekko krucha konsystencja, z wyraźnie słodkim posmakiem. Najbardziej „roquefort” Roquefort jest produkowany w serowarni Maria Koval - skrupulatnie przestrzegają receptury i technologii produkcji, wszystkie produkty wytwarzane są zgodnie z GOST, zgodnie z wymaganiami i normami jakości.
Zalety:
- Pikantny, niezrównany smak;
- Najlepsze recenzje koneserów i koneserów francuskiego Roquefort.
Niedogodności:
- Nie w sklepach sieciowych w Moskwie i regionie, kupuj tylko w sklepie internetowym.
Surowy
Inna nazwa to twaróg. Przepis na gotowanie opisano w Iliadzie Homera, stworzonej w VIII wieku pne. mi. Tam Cyklop Polifem wlał kozie i owcze mleko do skór, a kiedy zwinął, wycisnął powstały twaróg z serwatki i zawiesił w wiklinowych koszach pod sufitem swojej jaskini. Główne etapy technologii pozostały niezmienione do tej pory, sam proces został ulepszony: mleko jest podgrzewane, aby się zsiadło, serwatka jest odsączana, masę twarogową zawiązuje się w lnianych workach i zawiesza w chłodnym miejscu, tak aby pozostała płynna szklanka. Uzyskaną masę wyciska się i umieszcza w specjalnej solance z surowicą. Na przykład przygotowywane są odmiany Feta i Brie.
Feta
Półmiękka odmiana wytwarzana z mleka koziego i owczego. Nazwa „Feta” jest tłumaczona z języka włoskiego jako „przystojniak”, „kawałek”. Wyraźna „fasolka solna” dobrze podkreśli smak sałatki ze świeżych warzyw, w połączeniu z oliwą z oliwek i bazylią doda pikantnego smaku lekkiemu winu. Szczególnie popularny jest produkt ze wsi położonej w regionie Kaługa - tam, na terenie Yaroslavets Agrofirm, znajduje się mleczarnia serów, która dostarcza ten i inne rodzaje sera do moskiewskich restauracji i sklepów.
Zalety:
- Neutralny smak;
- Miękka konsystencja, „rozpływa się na języku”;
- Średnia cena od 180 rubli. za 200 g.
Niedogodności:
- Dość wysoka zawartość kalorii - 290 kcal na 100 g.
Adyghe Home
Jest przygotowywany według starej czerkieskiej receptury, znanej producentom sera setki lat temu. W latach 50. ubiegłego wieku w mleczarni Shovgenovsky uruchomiono produkcję na dużą skalę. Dziś najlepszy ser Adyghe jest produkowany przez mleczarnię Giaginsky znajdującą się w Republice Adygei. Jej produkty można znaleźć w renomowanych sieciach handlowych w całym kraju. Na przykład w Perekrestok można kupić 300 g sera Adyghe w cenie 190 rubli.
Zalety:
- Przystępna cena;
- Naturalny skład: mleko pasteryzowane i serwatka mleczna fermentowana;
- Niska zawartość tłuszczu i kalorii pozwala na włączenie go do jadłospisów dietetycznych.
Niedogodności:
- Nie znaleziono.
Wskazówki serowarników: pyszny ser Adyghe można przygotować samodzielnie w domu.
Aby to zrobić, będziesz potrzebować 4 litrów mleka (najlepiej mleka domowego, które stało co najmniej jeden dzień w lodówce), litra mlecznej kultury starterowej lub kefiru i dwóch dużych garnków. Podczas gdy mleko jest podgrzewane na jednej patelni, na drugiej umieść przygotowany durszlak wyłożony gazą w 3-4 warstwach. Gdy tylko mleko zacznie się gotować, należy do niego wlać kefir lub zakwas i wymieszać. Kontynuuj mieszanie, jeśli to możliwe, bez zmniejszania ciepła - im wyższa temperatura, tym aktywniej będzie się oddzielać serwatka.Gdy masa jest bliska wrzenia, serwatka będzie prawie przezroczysta, a płatki twarogowe będą duże, można wyłączyć ogrzewanie i wyrzucić masę twarogową w durszlaku. Lekko ostudzić tak, aby można było odpowiednio wycisnąć masę, dodać do smaku sól, zioła lub przyprawy i wysłać do chłodnego miejsca pod prasę. Może to być zimna piwnica lub lodówka. Po dniu możesz jeść.
Brynza
Wytwarzany jest z mleka koziego lub owczego i dojrzewa w solance bezpośrednio do momentu spożycia. Mleczarnia Krasnogvardeisky w Republice Adygei produkuje w 100% naturalny ser typu feta, co potwierdza centrum badawcze Izby Przemysłowo-Handlowej RF.
Zalety:
- Mleczno-słony niezwykły smak;
- 100 g preparatu uzupełnia dzienne zapotrzebowanie na wapń, witaminy i mikroelementy;
- Miękka konsystencja.
Niedogodności:
- Dla odchudzających się lepiej nie dać się ponieść serem feta - zawiera dużo soli, która zapobiega usuwaniu nadmiaru płynów z organizmu.
Porada eksperta: Wiele osób popełnia te same błędy przy wyborze sera feta, w rezultacie zakupiony produkt wywołuje jedynie rozczarowanie. W rezultacie 80 osób na 100 niezasłużenie wykreśli go ze swojej diety, napotykając towary niskiej jakości lub towary, które straciły żywotność od nieuczciwego sprzedawcy.
Aby nie pozbawić się przyjemności spróbowania pysznego sera feta, musisz wiedzieć, na co zwrócić uwagę przy wyborze:
- Surowy materiał. Bryndza z mleka owczego jest sucha i bardziej kruszy się, z mleka koziego jest bardziej tłusta, jednorodna w konsystencji. Najbardziej słony ser feta pozyskiwany jest z mleka krowiego. Wiedząc o tym, możesz wybrać ser według własnych upodobań.
- Kompozycja. W serze feta nie powinno być nic oprócz mleka, podpuszczki, zakwasu i soli. Jeśli kompozycja jest przepełniona dużymi literami E, a sprzedawca pukając w pierś twierdzi, że to „tylko mleczne zagęszczacze” - takiego „serka feta” lepiej odmówić. Najprawdopodobniej produkt ma tylko swoją nazwę od tego rodzaju sera.
- Kolor. Dobry, świeży ser feta jest biały. Szary, intensywnie żółty lub brązowawy - już nie ser feta. Dlatego ser feta lepiej kupować bez dodatków w postaci oliwek, ziół i oliwy - wszystko to może być tylko świtą maskującą kolor dalekiego od świeżego produktu.
- Konsystencja. Właściwy ser nie ma skórki, ponieważ musi być sprzedawany w solance. Jeśli jest skórka, oznacza to, że ten ser zbyt długo czekał na kupującego i najprawdopodobniej uległ pogorszeniu.
Jeśli weźmiesz to pod uwagę, prawdopodobieństwo zakupu dobrego sera znacznie wzrośnie.
I na koniec wiadomość: od 9 do 11 sierpnia 2020 r. Na Istrii odbędzie się coroczny Festiwal Sera, w którym wezmą udział producenci uwzględnieni w dzisiejszym przeglądzie i wielu innych - rosyjscy rolnicy-serowarnicy coraz lepiej karmią swoich rodaków wysokiej jakości serami własnej produkcji.
Każdy będzie miał okazję na własne oczy przekonać się, jakie są sery, dowiedzieć się, który ser jest lepszy od jakiej firmy i kupić ten, który lubi. Konsultanci handlowi z przyjemnością doradzą, jak wybrać odpowiednią.
Technologie są z powodzeniem opanowywane, uzupełniane i ulepszane, powstają nowe, oryginalne receptury. Już teraz, po upływie 5 lat, widać, że rosyjscy serowarnicy zrozumieli najważniejsze: jak zrobić sztukę wytwarzania sera, a nie tylko proces produkcyjny w ramach substytucji importu. Sądząc po popycie na produkty i entuzjastycznych recenzjach nie tylko amatorów, ale i smakoszy, zrobili to.
